Proces leczenia nie zawsze jest udany. Lekarze popełniają błędy, ale zawsze w każdej z takich sytuacji powinni zadbać o to, by pacjent był należycie potraktowany. Jeżeli leczenie będzie prowadzone nadal w taki sam sposób, mimo sygnalizowania przez pacjenta dolegliwości lub dyskomfortu, może doprowadzić do pogorszenia się stanu zdrowia – czyli sytuacji odwrotnej od celu leczenia. Lekarz nie powinien jednak wówczas „opuszczać” pacjenta, ale starać się poprawić negatywne efekty swoich działań.

Etatowy wykładowca pracujący w jednostce nieposiadającej akredytacji w dziedzinie stomatologii, która jest przedmiotem szkolenia specjalistycznego, nie może uzyskać dodatkowych punktów w konkursie o miejsce na takim szkoleniu – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 5 grudnia 2018 r. (sygn. akt III SA/Gl 841/18)

W sytuacji gdy osoba bliska zgodziła się na ujawnienie tajemnicy lekarskiej w zakresie informacji dotyczącej zmarłego pacjenta, tajemnica przestaje obowiązywać – chyba że inna osoba będąca także osobą bliską złoży sprzeciw wobec ujawnienia tej tajemnicy. Wówczas nie jest możliwe ujawnienie tej tajemnicy. Co więcej, decyzja osoby bliskiej jest niwelowana przez formalny sprzeciw pacjenta złożony za życia. Wtedy także informacje o leczeniu i inne dane stanowiące tajemnicę lekarską nie mogą być ujawnione. Takie zasady postępowania w razie sprzeciwów wprowadził nowy art. 40 ust. 3a UZL.

Lekarz dentysta może podjąć np. czynności medyczne protetyka, gdyż ma do tego kwalifikacje formalne w postaci prawa wykonywania zawodu. Odpowiada jednak za błędy wynikające z braku umiejętności w zakresie protetyki. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 19 grudnia 2018 r. (sygn. akt I KK 9/18).

Wykonywanie zawodu lekarza dentysty łączy się z odpowiednimi kwalifikacjami i podejściem do pacjenta, a także z właściwą postawą etyczną, która została skodyfikowana w Kodeksie etyki lekarskiej (KEL) – nie tylko w odniesieniu do kolegów po fachu i pacjentów, ale też osób wykonujących wobec lekarza czynności urzędowe – postanowienie Sądu Najwyższego z 24 października 2018 r. (sygn. akt I KK 1/18).

Aby uzyskać dodatkową zapłatę lub zwrot kosztów, należy za wykonany przedmiot lub usługę w ramach leczenia wystawić rachunek albo fakturę i uwzględnić ją odrębnie w kosztorysie leczenia. Tak orzekł Sąd Rejonowy w Toruniu w wyroku z 2 października 2017 r. (sygn. akt I C 141/14).

Lekarz, który nie jest dentystą, nie może wykonywać czynności zawodowych właściwych dentystom, nawet jeżeli ma ważny dyplom specjalisty chirurga stomatologicznego. Jeżeli mimo braku wykształcenia lekarsko-dentystycznego podejmie wykonywanie zawodu w tej specjalizacji, naraża się na karę dyscyplinarną co najmniej zawieszenia prawa wykonywania zawodu – wyrok Sądu Najwyższego z 27 lutego 2017 r. (sygn. akt SDI 119/17)

Organy administracji podatkowej mogą w postępowaniu kontrolnym korzystać z danych pacjentów, pochodzących z dokumentacji medycznej. Prokuratura musi jednak zwolnić uprzednio lekarza lub lekarza dentystę z obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej – wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 listopada 2017 r. (sygn. akt II FSK 306/16).

Zakaz wykonywania zawodu w Polsce może pozbawić lekarza prawa wykonywania zawodu praktycznie w całej Unii Europejskiej. Potwierdza to najnowszy wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 2017 r. Sprawdź, z jakimi innymi konsekwencjami musi liczyć się lekarz dentysta, gdy niewłaściwie wykonuje usługi i jak nie znaleźć się w europejskim systemie IMI.

Nawet jeśli podczas kontroli NFZ doszło do nieprawidłowości, zebrane dowody mogą być użyte przeciwko podmiotowi leczniczemu w procesie cywilnym o należności z tytułu kontraktu zawartego z funduszem – postanowienie Sądu Najwyższego z 10 marca 2017 r. (sygn. akt III CZP 116/16).