Zastosowanie toksyny botulinowej w stomatologii

Powszechnie znany jad kiełbasiany, zwany też botulinotoksyną, botuliną, w skrócie BTX, to egzotoksyna najczęściej wytwarzana przez laseczki Clostridium botulinum; czasem także przez pokrewne szczepy bakterii rodzaju Clostridium. Zastosowanie toksyny botulinowej w medycynie po raz pierwszy opisano w 1822 roku, jednak prawdziwąpopularność botoks zdobył we wczesnych latach 70. XX wieku. Jego działanie wiąże się ze zmniejszeniem przewodnictwa nerwowego z komórek do włókien mięśniowych, dlatego stosuje się go przede wszystkim w stanach chorobowych, które charakteryzują się nadmiernym, nieprawidłowym napięciem mięśniowym, np. w połowiczym kurczu twarzy, zezie, schorzeniach związanych z tikami nerwowymi. Oprócz tego botulina znajduje zastosowanie w medycynie estetycznej jako skuteczny środek przeciwzmarszczkowy oraz w stomatologii jako lek znoszący napięcie mięśni (żwacza) w przebiegu choroby zwanej bruksizmem.